اشاعه برخی ازبیماری ها تاوان تخریب محیط زیست وتخلیه برخی فاضلاب های شهری وصنعتی به دریا می باشد

مهمترین موضوعی که همواره فکر بشر بخود مشغول داشته است، حفظ تندرستی و رهائی از درد و رنج بیماری های بدن است.

انسان با بهره گیری از نیروی تعقل و بکارگیری امکانات و تکنولوژی، توانسته است بر بسیاری از مسائل و مشکلات در تمام زمینه ها از جمله در زمینه سلامت و بیماری فائق آید.اما بدلیل محدودیت های زیست محیطی، بسیاری از این امکانات و تکنولوژی ها بطور بی رویه و نامتعادل موجبات تغییر و دگرگونی های مخرب در محیط زیست و اکوسیستم ها که فرایندهای حیات و زندگی در آنها جاری است، فراهم نموده است.برخی از عوامل این تغییر و دگرگونی ها عبارتند از تخریب بی رویه جنگل ها و مراتع، دفع فاضلاب های شهری و صنعتی، استخراج و استفاده بی رویه مواد هیدروکربوری (مواد نفتی) و ایجاد آلودگی های مختلف زیست محیطی، دفع زباله های شهری، عفونی، رادیواکتیو، سمّی، استفاده از کودهای شیمیائی و سموم دفع آفات نباتی و رها سازی آلایندههای مراکز صنعتی و تجاری به هوا (اتمسفر) و غیره

متأسفانه تأثیر این عوامل، دگرگونی و مشکلات عدیده ای بوجود آورده است، که افزایش دمای محیط و تغییرات اقلیمی ناشی از آن، بروز بارانهای اسیدی و نازک شدن لایه ازَن (که مستقیماً روی سلامتی انسان و محیط زیست و اکوسیستم تأثیر گذاشته اند) برخی از این دگرگونی ها و مشکلات می باشد.

گر چه عمل غیرقانونی تخلیه فاضلاب به دریا و ایجاد انواع آلودگی های زیست محیطی که قطعا اساسی ترین وجه زندگی انسان و سایر موجودات،یعنی ادامه حیات وسلامتی را در گوشه و کنار این اکوسیستم کم نظیر،مورد تعرض جدی قرار میدهد،خلاف مقررات زیست محیطی کشور و خلاف قوانین و معاهده های بین المللی می باشد.اما جای بسی تاسف و تحیر است که هیچکس و هیچ ارگان رسمی و مسول داخلی  نه تنها در صدد مجازات عاملین نیستند ،حتی بفکر جلوگیری از ادامه این عمل زیانبار طبق قوانین موجود نیز نیستند و بدین سان فاجعه هر روز و هر شب آرام آرام و خاموش قربانیان بی گناه خویش را که انسان و محیط زیست او(اکوسیستم) باشند،به کام بیماری و مرگ وتباهی می کشد.

اینکه چه کسی مقصراست و باید پاسخگو باشد؟(آیا سازمان حفاظت محیط زیست؟ شهرداری؟ وزارت نیرو وسازمان آب و فاضلاب؟دانشگاه علوم پزشکی و بهداشت محیط؟و………)موضوعی است که لازم است مشخص گردد.اما آنچه که جنبه فوری وحیاتی دارد ،قطع جریان تخلیه فاضلاب های انسانی و صنعتی  بداخل دریا می باشد.زیرا با ادامه این ناهنجاری فراموش شده ضمن تخریب محیط زیست و اکوسیستم دریا و نابودی منابع ارزشمند آبزیان دریائی و تحمیل خسارات سنگین اقتصادی(درکوتاه مدت و دراز مدت)،بطور قطع ویقین بقاء حیات و سلامتی انسان ها نیز در معرض خطر جدی قرار می گیرد.

مگر نه اصل ۵۰ قانون اساسی فعا لیت های اقتصادی و غیر آن که به آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن بیانجامد،ممنوع کرده است؟

مگر نه قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به پروتکل ۱۹۷۸ مربوط به کنواسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی ها و تخلیه مواد زائد ودیگر مواد و پروتکل حمایت محیط زیست دریائی در برابر منابع آلودگی مستقر در خشکی(۱۹۹۰کویت) وبیانیه کنفرانس سازمان ملل متحد در باره محیط زیست و توسعه(۱۹۹۲ ریودوژانیرو) وبیانیه اجلاس جهانی توسعه پایدار(۲۰۰۲ ژوهانسبورگ) و ده ها کنوانسیون دیگر همگی تاکید بر حفظ محیط زیست دارند؟

پس چرا ارگانهای رسمی و قانونی و مسول کشوری و استانی از این ناهنجاری مهلک ممانعت بعمل نمی آورند؟ .وچرا به وظائف قانونی خود درست عمل نمی کنند؟



مسولین سازمانهای مسول  نیک میدانند که تنها از تاثیر کشند قرمز(Red Tide)  که بدلیل ورود فاضلابهای شهری و صنعتی وغیره به دریا روی میدهد،طیف گسترده ای از بیماریها از خارش چشم و بینی وگلو،سوزش لب و زبان،حالت تهوع و استفراغ و حتی مرگ(در اثر سموم ناشی از کشند قرمز) روی میدهد.

مرگ دسته جمعی آبزیان بدلیل کاهش اکسیژن و افزایش  CO2 درروند ایجاد کشند قرمز ومصرف بی رویه سوختهای هیدروکربوری روی میدهد.افزایش میزان CO2 نیز به گرم شدن جو و کاهش ضخامت لایه ازون و در نتیجه افزایش ورود تشعشعات ماورائ بنفش به سطح زمین ونهایتا به افزایش و شیوع انواع بیماریها وسرطانهای پوستی منجر میشود.

علاوه بر این ها بخشی از پروتئین های مورد نیاز انسان بخصوص ساکنین حاشیه خلیج فارس از آبزیان دریائی تامین میشود.با ورود فاضلابهای مختلف شهری به دریا  میزان نیترات ،فسفات و فلزات سنگین از جمله آرسنیک،سرب،روی،مس،کروم،جیوه و کادمیوم آب دریا بیش از حد مجاز افزایش می یابد بدین طریق میزان این مواد سمی و سرطانزا در بدن آبزیان بیش از حد مجاز تجمع می یابد.با مصرف اینگونه از آبزیان آلوده،خطر مسمومیت های مختلف و شیوع سرطان تشدید می گردد.

پژوهشگران دانشگاه خلیج فارس و کارشناسان شیلات استان بوشهر اعلام داشته اند که بدلیل  ورود آلاینده های فاضلابها،کشتی ها و تاسیسات نفت و گاز و پتروشیمی به دریا،خلیج فارس و دریای عمان تبدیل به یکی از آلوده ترین مناطق دریائی جهان شده است.زیرا فاضلابهای شهری و صنعتی  روزانه ۷۰ هزار متر مکعب آلاینده وارد خلیج فارس می نمایند.

در حال حاضر تنها در شهر بوشهر تعداد  ۸ تا۱۲ مرکز شهری ،صنعتی و نظامی مستقیما فاضلابهای  خود را به دریا میریزند.این اعمال غیر قانونی و مخرب ضمن اینکه مستقیما تاثیرات ناگوار بر روی سلامتی انسان می گذارند،اکوسیستم خلیج فارس و تنوع زیستی  نیزبه تخریب و نابودی می کشند.محمدمهدی محمدی .عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر. ۹۲/۵/۲۰

با تشکر محمد مهدی محمدی