تو بلکمی یا مو- سید جعفر حمیدی

 

ديگروز دلم اشکوندی و ديرم گرفتی
شعر جدايی خواندی و ديرم گرفتی
شو ، نصپ شو مثل کوکويسو ناله کردم
هر شو، تنم لرزندی و ديرم گرفتی
از گريه، مرزنگ دو چيشم واز نميشه
اشک چيشام خشکاندی و ديرم گرفتی
از بسکی اشک داغ رختم ری گلپام
تا جيگرم برشندی و ديرم گرفتی
مثل پشنگه او که می پاشن ری بلتش
تش تو دلم پاشوندی و ديرم گرفتی
مين سرم، بسکی تروندم دونه دونه
انگار مينام ترزندی و ديرم گرفتی
سنگم زدی، هيچی نگفتم دس آخر
خين تو دلم پشکندی و ديرم گرفتی
امشو درنگه بر لبم خشکيده از غم
دس و دلم کرچندی و ديرم گرفتی
انگار خرنگ تش نهادی زير پهليم
زونيم تو تش پلکندی و ديرم گرفتی
تو بلکمی يامو، بپرس از اهل بوشر
آخر خونه م رمبندی و ديرم گرفتی

واژه نامه شعر محلی تو یا مو از سید جعفر حمیدی

ديگروز= ديروز
اشکندی = ش****تی. از مصدر اشکندن
ديرم گرفتی = از من دوری کردی
شو = شب
نصپ شو = نصف شب
کوکويسو = کاکايوسف – نام محلی قمری است که با آوازی شبيه ناله می خواند و برای ناليدنش افسانه ای در بوشهر رواج داشته است
مرزنگ = مژه چشم
دو چيشم = دو چشمم
واز نميشه = باز نميشود
گلپام = گونه هايم – گلپ = گونه ، لپ
برشندی = از مصدر برشندن به معنی سرخ کردن و برشته کردن
پشنگه = قطرات آب که پاشيده می شود
ری = بر وزن فی = روی
بلتش ‌BELTASH = خاكستر
تش = آتش
پاشوندي = پاشيدي، ريختي
مين = مو
بسكي = از بس كه
تروندم = از مصدر تروندن = با دست كشيدن
انگار ONGAR = مثل اينكه ، گويا
مينام = موهايم
ترزنديTERZONDI = از مصدر ترزاندن = روي آتش سوزاندن يا سوختن
بلكم BOLKOM = بلكامه، خودخواه
يا مو = يا من
رمبندي = از مصدر رمبانيدن = ويران كردن ، خراب كردن

 

 

شاعر: سید جعفر حمیدی